ä
ḑ
ļ
ņ
ȯ
õ
ŗ
š
ț
ž
ā
ǟ
ē
ī
ō
ȱ
ȭ
ū
č
ā
č
ē
ģ
ī
ķ
ļ
ņ
š
ū
ž
* tõitõ
vt
¤20
tõotada, lubada ▫ solīt
● Ta tȭitab tī’edõ näntõn nīnidi. IK4 Ta lubab teha neile linnuseid. ▫ Viņš sola uzbūvēt viņiem pilis. Ta tȭitiz andõ sīe rǭntõ. KK78b42 Ta lubas anda selle raamatu. ▫ Viņš apsolīja iedot to grāmatu. Ku ta tõitõn um, si’z ta āndab. KK78b42 Kui ta on lubanud, siis ta annab. ▫ Ja viņš ir apsolījis, tad viņš iedos.